vrijdag 25 maart 2011

Vreemdenangst, of het gebrek daaraan

We stonden in Mexico vaak verbaasd te kijken naar het gemak waarmee vreemden Lukas benaderden en ook naar het gemak waarmee hij zich door vreemden liet benaderen. Hoewel hij overduidelijk zeer graag bij mij is, heeft hij weinig last van de typische vreemdenangst die vaak tussen 8 à 10 maanden optreedt.* 

Onlangs werd dat in eigen lang nog eens bevestigd. Op de terugweg van zee naar huis, nam een nmbs-werknemer hem een halve rit lang op schoot. Lukas verbaasd gefascineerd op zijn gemak, de nmbs-macho in kwestie: "Ik denk dat ik vanavond nog zo eentje ga maken."





* Oké, in theorieën over hechting en sensitieve responsiviteit wordt beweerd dat een gebrek aan vreemdenangst wijst op een "allemans vriendje", een kind dat onveilig gehecht is en daarom liefde zoekt bij iedereen. Bij Jana trok ik mezelf er soms aan op: als baby had ze heel veel tijd nodig, volgde ze haar eigen ritme om contact te leggen. Wat is ze veilig gehecht, dacht ik dan maar. Bij Lukas ga ik nu echt niet het omgekeerde denken. Hij voelt zich snel op zijn gemak maar ook van hem weet ik het zeker: hij is veilig en wel gehecht!