Het klinkt wat vreemd en het is zeker niet zo dat ik het bewust op deze manier getest heb (ik legde al vaak een speelgoedje onder een doekje om te kijken of hij ernaar op zoek ging), maar sinds gisteren weet ik het zeker. Als ik mijn t-shirt naar beneden doe en hij wil nog drinken, trekt hij ze terug omhoog en gaat opnieuw op zoek naar mijn borst. Die is hij dus niet vergeten! Et voilà, le nouveau objectpermanentie est arrivé.
(Dat belooft ook voor de babygebaren. Objectpermanentie helpt om in te schatten wanneer een baby iets kan terug gebaren: hij kan nu immers ook gebaren onthouden...)
