Baby af! Vandaag was zijn laatste dag op het eerste verdiep van de kinderopvang.
Zonder het helemaal te beseffen heeft hij zijn baby-vriendjes uitgewuifd (daaaa-aaaa!) en een afscheidsknuffel gekregen van Karin en Marleen (daaaa-aaaaa!).
Maandag zal hij nog verbaasd opkijken als we voorgoed naar de peutergroep beneden gaan.
Nu gaat hij daar wel graag spelen, maar is hij er toch niet zo gerust is als Karin hem daar bij de andere begeleidsters achterlaat. Ach, hij is daar zo verwend boven. Knuffels en zoenen en vastpakken en lachen. "Hé, Lucky Luke?" vragen ze hem. En dan schatert hij en kraait van plezier en gaat zelfverzekerd op stap tussen de wippers en het babyspeelgoed op de mat.
Als ik hem 's avonds ophaal, zit hij meestal op een schoot. Met zijn haar mooi gekamd, zijn snoet gewassen, zijn nagels geknipt (voor pedicure en manicure brengt hij thuis amper geduld op, daar lukt het perfect) zit hij dan te glunderen van contentement.
Als hij het niet gaat missen, ik wel!
