Het is lang geleden, maar we kunnen weer op ons terras. De zon schijnt heerlijk zacht, Lukas is wakker van een vroege middagdut en er passeert onverwacht bezoek, dus hup - buiten aperitieven.
En wat doet dat zoontje? Hij eist (terecht) zijn deel van de aandacht op.
Fier rechtop, langzaam en trefzeker, zet hij drie stapjes.
Op weg naar het loopkarretje waar Jana mee speelde.
Ik heb het zelfs aangekondigd: "Kijk, kijk, nu gaat hij stappen!"
Aan zijn stralend gezichtje kon je dat al op voorhand aflezen.
Fantastisch. Ik straalde helemaal mee.
Iets later verversten we hem (gewoon, toevallig) naar een grotere pampermaat.
Twee mijlpalen op één dag.
s' Avonds facebookte Allerliefste: Mijn taak zit erop - Se acabo mi tarea parental.
