Hij verplaatst zich al een tijdje. Glijdend over de grond.
Maar gisterenochtend in de badkamer hoorde ik het zijn handjes - pats pats pats - op het laminaat.
Ik keek om en zag hoe hij op zijn handen - pats pats pats - en knieën langzaam vooruit kwam.
Op weg naar mijn been. Om, daar aangekomen, mijn been eens goed vast te pakken.
Dat heb je met die mijlpalen, dat gaat heel geleidelijk aan.
